Bir işsizlik hikayesi: Ne emekli olabiliyor, ne iş bulabiliyor! / Haberin Peşinde Urfa
Uzun yıllar Türkiye’nin önde gelen firmalarında yöneticilik yapan 51 yaşında iki evladı olan Mete Gülşen, pandeminin ardından işsiz kaldı. Her gün iş bulabilmek için dere tepe gezdiğini söyleyen Gülşen, “Piyasada pandeminin de etkisiyle, daralan ekonomiyle beraber iş bulmakta bırakın zorlanmayı, yaşımdan dolayı hiç kimse yüzüme bile bakmıyor” dedi. Aynı zamanda emeklilikte yaşa takılan Gülşen’in emekli olabilmek için 3 yıl daha çalışabilmesi gerekiyor. Televizyon kanallarının çoğu işsizlik haberlerini verirken Mete Bey gibilerin hikayelerine yer vermiyor fakat onun gibi binlerce kişi olduğu her ay TÜİK verilerine yansıyor…
Türkiye’nin önde gelen firmalarında yöneticilik yapan 51 yaşındaki Gülşen, mart ayında başlayan corona virüsü salgınının ardından işsiz kaldı. Emeklilikte yaşa takılan Gülşen’in emekli olabilmesi için 3 yıl daha çalışması gerekiyor ancak her gün iş aramaya çıkan Gülşen’e yaşından dolayı da kimse iş vermek istemiyor.
“YAŞIMDAN DOLAYI YÜZÜME BİLE BAKMIYORLAR”
Üniversite okurken sigorta eksperi olan bir arkadaşı aracılığıyla otomotiv sektörüne adım atan Gülşen, iş hayatını şöyle anlattı: “Sırasıyla yedek parça, servis danışmanlığı, servis şefliği, servis müdürlüğü ve Türkiye’nin önde gelen kurumsal şirketlerinde yönetici olarak 33 yıl boyunca çalıştım. Ta ki 2018 yılının sonunda çalıştığım şirketin yabancılara satışının gerçekleşeceğini düşünerek… E-devletten aldığım bilgi, takip ettiğim kadarıyla 50 yaşında emekli olacaktım. Bugün 51 yaşını tamamlıyorum. Ama emekliliğime daha üç yıl gibi bir süre var. Piyasada pandeminin de etkisiyle, daralan ekonomiyle beraber iş bulmakta bırakın zorlanmayı, yaşımdan dolayı hiç kimse yüzüme bile bakmıyor.”
“GELECEĞE UMUTLA BAKAMIYORUM”
İki evlat babası olan Gülşen’in eşi de kendisi gibi emeklilikte yaşa takılanlardan ancak iş bulamadığı için eşi de işsiz. Yurt dışında da çalıştığını belirten Gülşen, “Şimdi bu mesleği yaparken çok önemli şirketlerde çalışıp ülkemi en iyi şekilde yurt dışında Azerbaycan da temsil ettim ama ülke maalesef bana iş veremeyecek duruma gelmiş vaziyette. Mart ayının sonu itibari ile danışmanlık yaptığım dışarıdan hizmet sağlayıcı adı altında olan süreci yürütürken Mart sonu itibari ile evden çıkılmaması, otomotiv sektöründe tekerlerin dönmemesi üzerine işsiz kaldım. Geçimimi o günden beri sağlayabilecek herhangi bir imkan bulamadım.
Her gün sabah yine düzenli kalkıyorum, traşımı oluyorum. Güncel haberleri internet üzerinden ya da sosyal medyadan, televizyonlardan takip ediyorum. İş arayışım her gün devam ediyor, umarım en kısa sürede benim durumumda olan insanlar, başta ben, çünkü aileme bakmakla yükümlüyüm, iş bulabilirim diye düşündüm ama değişen koşullar ve irtibatta olduğum firmalar, kişiler maalesef geleceğe umutla bakmamı ciddi derecede engelliyor” şeklinde konuştu.
“ÇOCUKLARIMA İYİ BİR GELECEK SUNAMAMA ENDİŞESİ YAŞIYORUM”
“Şu an iş bulmak için her gün dere tepe dolaşıyorum” diyen Gülşen sözlerini şöyle tamamladı:
Emekli olmak için çalışıyoruz desem aldığım parayla geçemeyeceğim daha emekliliğime 3 yıllık bir süre var. Bu 3 yılı geçimimi nasıl sağlayacağım bilmiyorum. Hayat arkadaşım da emeklilikte yaşa takılmış bir bayan. Bu yıl emekli olacak ama bağlanacak aylık oranı 1786 TL gözüyor. Şu anda o da işe girse emekli maaşı onun da düşecek. Yani böyle bir çaresizlik sarmalında dönüp dolaşan ülke vatandaşı olarak sürekli büyümekte olan çocuklarıma üniversiteye giden çocuğuma ortaöğretimdeki olan kızıma iyi bir gelecek sunamama endişesi yaşıyorum. Ülkemizde bu durumda olan yüzlerce binlerce insan için mücadele etmeye devam edeceğim.”
