Kronik yorgunluk sendromu, istirahat ile geçmeyen ve altta yatan bir tıbbi durumla açıklanamayan aşırı halsizlik veya yorgunluk ile karakterize bir hastalıktır. Miyaljik ensefalomiyelit veya sistemik efor intoleransı hastalığı olarak da adlandırılabilen kronik yorgunluk sendromu belirtileri nelerdir? Halsizlik ve yorgunluk tedavisi ile ilgili bilinmesi gerekenleri haberimizde sizler için derledik.
Diyabet ve insülin direnci, böbrek üstü bezi problemleri, D vitamini, B12 eksikliği, anemi, HIV ve EBV gibi viral hastalıklar ve romatizmal hastalıkların neden olduğu gronik yorgunluk sendromu belirtileri nelerdir? Halsizlik ve yorgunluk tedavisi ile ilgili merak edilenleri haberimizde bulabilirsiniz.
KRONİK YORGUNLUK SENDROMU NEDİR?
Kronik yorgunluk sendromu, altta yatan herhangi bir tıbbi durumla açıklanamayan aşırı yorgunluk ile karakterize karmaşık bir hastalıktır. Yorgunluk fiziksel veya zihinsel aktivite ile kötüleşebilir, ancak dinlenme ile düzelmez.
Kronik yorgunluk sendromu ayrıca miyaljik ensefalomiyelit veya sistemik efor intoleransı hastalığı olarak da bilinir.
Kronik yorgunluk sendromunun nedenleri henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Bazı teoriler arasında viral enfeksiyon, psikolojik stres veya faktörlerin bir kombinasyonu yer alır.
Kronik yorgunluğun nedenleri kişinin yaş grubuna göre de değişiklik gösterebilir. Genç insanlarda iş stresi, kansızlık, depresyon veya düşük tansiyon gibi sebepler yorgunluğa neden olurken, daha yaşlılarda diyabet, börek, kalp ve karaciğer sorunları da yorgunluğa neden olabilir.
Foto: shutterstock
Kronik yorgunluk sendromuna neden olabilecek diğer faktörler şunlardır:
– Diyabet ve insülin direnci
– Böbrek üstü bezi problemleri
– Mineral ve vitamin eksiklikleri: D vitamini, B12 eksikliği
– Anemi (Kansızlık)
– HIV ve EBV gibi viral hastalıklar
– Romatizmal hastalıklar
– Karaciğer ve böbrek hastalıkları
– Kolit gibi kronik bağırsak hastalıkları
– Depresyon ve anksiyete
– İş stresi
KRONİK YORGUNLUK SENDROMU BELİRTİLERİ
– Konsantrasyon bozukluğu
– Unutkanlık
– Kas ağrısı
– Boğaz ağrısı
– Eklem ağrıları
– Dinlendirmeyen uyku bozuklukları
– Enerji kaybı
– Bulantı
– Kendine, işine ve yaşama karşı negatif tutumlar, huzursuzluk
– Depresif bir ruh hali
– Günlük aktiviteleri yerine getirmede gerileme
– Fiziksel veya mental egzersiz sonrası kırgınlık, kötüleşme
– Yorgun olarak uykudan kalkma
– Hiperaktivite
– Konuşmada güçlükler
– Bilinçte bulanıklık
– Ayağa kalkarken sersemlik veya baş dönmesi
– Yaygın olarak görülen kas ve eklem ağrıları
Foto: shutterstock
HALSİZLİK VE YORGUNLUK TEDAVİSİ
Kronik yorgunluk sendromu teşhis edilmesi çok zor bir durumdur ve spesifik bir tedavisi yoktur. Her insanın farklı semptomları vardır ve bu nedenle bozukluğu yönetmek ve semptomlarını hafifletmek için farklı tedavi türleri gerektirebilir.
Tedavi planı genellikle kişiye ve hastanın yaşadığı sorunların şiddetine göre belirlenir. Sendromla başa çıkabilmek üzerinde en etkili olan yöntemler düzenli olarak egzersiz yapmak, stres ile mücadele ve sorunları çözebilme kabiliyeti konusunda hastaların kendilerini geliştirmeleri ve yoğun iş temposunun hafifletilmesi gibi önlemlerdir.
* İlaçlar
Kronik yorgunluk sendromu olan birçok insan depresyondadır. Depresyonu tedavi etmek, kronik yorgunluk sendromu ile ilişkili problemlerle başa çıkmanızı kolaylaştırabilir. Bazı antidepresanların düşük dozları da uykuyu düzenlemeye ve ağrıyı hafifletmeye yardımcı olabilir. Bunlara ek olarak davranışçı psikolojik terapiler ile tedaviler de uygulanabilir.
* Terapi
Kronik yorgunluk sendromu için en etkili tedavi, bilişsel eğitimi kademeli bir egzersiz programı ile birleştiren iki yönlü bir yaklaşım gibi görünmektedir.
* Bilişsel eğitim
Bir danışmanla konuşmak, kronik yorgunluk sendromunun size getirdiği bazı sınırlamaları aşmak için seçenekler bulmanıza yardımcı olabilir.
* Kademeli egzersiz
Bir fizyoterapist sizin için en uygun egzersizlerin belirlenmesine yardımcı olabilir. Genellikle yüzme veya yürüyüş gibi kalp atış hızınızı yükselten egzersizleri içerir. Egzersiz programınız fiziksel yeteneklerinize uyarlanabilir. Gündelik hayatta pek aktif olmayan insanlar programa genellikle sadece birkaç dakikalık hareket aralığı olan germe egzersizleri ile başlar. Zamanla egzersizin yoğunluğunu kademeli olarak artırılır.
